
دکتر محمد رضا موسوی متخصص طب ایرانی درپاسخ به سوال چرا امروزه
بیماران به طب سنتی و یا ایرانی بیشتر گرایش دارند و برای معالجه به این طبیبان
مراجعه می کنند ، گفت : قبل از اینکه به ذکر علل توجه وتمایل گسترده اجتماعی به طب
سنتی و مکمل بپردازیم ذکر این نکته مهم نباید فراموش شود که طبق مطالعات، اکثر
بیمارانی که از طب سنتی و مکمل استفاده می کنند لزوماً تفکر ضد علمی یا ضد پزشکی
رایج ندارند و البته انسان های فاقد تحصیلات بالا، فقیر یا دچار بیماری صعب العلاج
یا روانی نیز نیستند.
این متخصص طب ایرانی در ادامه افزود :بسیاری
از روش های طب مکمل ـ البته نه همه آنها ـ نگاهی همه جانبه به مسأله بیماری انسان
دارند. از نظر آنها بیماری، حاصل تغییر درترکیب مجموعه عوامل فیزیکی، روانی، روحی،
اجتماعی، قدرت بدن در حفظ سلامتی خود و شرایط محیطی میباشد. بیشتر این طبیبان در
روش های درمانی خود معتقد به برقراری توازن و تناسب در قدرت خود درمانی بدن انسان
هستند به جای آنکه مستقیماً نشانههای بیماری یا روند خاص آن را هدف بگیرند.
وی با بیان اینکه استفادهکنندگان از طب های سنتی و مکمل نیز علاقه
زیادی به فلسفه و باورهای این رشتهها دارند.افزود : در مباحث پزشکی این فلسفه
عبارت است از کلنگری نسبت به بیمار و برای بیماران این کلنگری به معنای توجه
بیشتر به جنبههای روانی و اجتماعی بیماری است. طبیبان سنتی و مکمل وقت بیشتری صرف
توجه به این مسایل میکنند که باعث میشود از طرفی رضایت خاطر بیشتری در بیماران
حاصل شود و از طرفی عوامل خطر در زندگی بیمار شناخته شده و به او در جهت اصلاح
هشدار داده شود.
به گفته این طبیب بیشتر روش های طب
سنتی و مکمل پنج اصل مشترک در نحوه زندگی دارند: مدیریت و برخورد مناسب به هنگام
مواجهه با استرس و بحران؛ رویکردهای روحانی و معنوی؛ ورزش و تناسب اندام؛ کنترل و
کاهش اعتیادات (خصوصاً سیگار و الکل)؛ توصیههای غذایی و رژیمی.
موسوی در پاسخ به سوال بیشتر روش های
طب مکمل چیست معتقد است : طب سنتی با تقویت سیستم دفاعی و خوددرمانی بدن میتوان
به نتیجه مطلوب رسید، هرچند که در بعضی موارد نمیتوانند توجیه مشخصی برای آن
ارائه کنند اما نتیجه کار و این نوع رویکرد باعث علاقه و توجه بیماران میشود. در
طب سنتی ایران به اعتدال مزاج و اهمیت قوه مدبره (طبیعت درونی یا نفس) و نقش آن ها
در سالم ماندن یا درمان بیماری ها بسیار تأکید شده است و تمامی تدابیر حفظ الصحه
یا درمانی در جهت برقراری اعتدال مزاج اشخاص و تقویت قوه مدبره بدنیه (که غیر مادی
بوده و از درون بطور هوشمند به تدبیر بدن و فرآیندهای آن در جهت سلامتی همه جانبه
فعالیت می کند) می باشد؛ چیزی که امروزه از آن بطور ناقص و یک بعدی به سیستم دفاعی
یا ایمنی تعبیر می شود.
وی ادامه داد: در این مکتب
غنی هر شخص با توجه به مزاج اصلی و تعادل خود، به رعایت مواردی در زندگی خود توصیه
می شود که بتواند همواره سالم بوده و احتمال بروز بیماری ها در وی به حداقل رسیده
و در صورت بیمار شدن، بیماری شدید نشده و به سهولت مداوا شود.
وی یادآور شد : در بسیاری از موارد،
نکات تشخیصی در طب رایج بسیار است و اطلاعات جزئی زیادی از یک بیماری بدست می آید
ولی در مرحله عمل و درمان –که درخواست و نیاز اصلی بیمار است-
توفیقی بدست نمی آید که این نشانه ای است خوب از ضعف شدید توجیه و تفسیر اطلاعات
بدست آمده از بیماری و ارتباط دادن آن ها به هم در جهت علت یابی صحیح بیماری ها.
موسوی در خاتمه تصریح کرد : بسیاری از بیماران دچار مشکلات مزمنی
هستند که پزشکی امروز نتوانسته آنها را بهبود بخشیده یا حداقل راضی نگه دارد.
بنابراین مبتلایان به سندرم ها و بیماری های مزمن (مشکلات گوارشی، مفصلی، اعصاب و
روان، پوستی و ... ) و بیماریهای مزمن و کشنده ای مثل سرطان، ایدز و ... از جمله
کسانی هستند که بیشتر به دنبال طب سنتی و مکمل میروند به این امید که زندگی آنها
کیفیت بهتری یافته یا حتی درمان شوند.